EN
Wiele tarasów traci blask już po kilku latach — ciepłe odcienie drewna wypłowiają do szarości, a eleganckie odcienie szarości stają się plamiste. To nie tylko utrata estetyki; jest to sygnał uszkodzenia warstwy ochronnej materiału. Jak zachować oryginalny kolorystyczny charakter tarasu? Kluczem jest odporność materiału na warunki atmosferyczne, mierzona naukowo za pomocą testów starzenia żarówką ksenonową oraz wartością różnicy kolorów ΔE*ab.
Ten test symuluje wiele lat intensywnego oddziaływania promieni UV i warunków klimatycznych. Wartość ΔE*ab ilościowo określa stopień zmiany koloru; niższa liczba oznacza większą stabilność barwy. Na przykład, Taras ZaiAn ASA pokazuje różnicę koloru na poziomie ΔE*ab ≤ 2,4 po takim teście (zgodnie z normą ISO 4892-2:2013/Amd.1:2021). Jest to wyjątkowo wysoki standard, co oznacza, że zmiana odcienia jest ledwo zauważalna dla ludzkiego oka.
Ta wydajność osiągana jest dzięki zaawansowanej technologii współwytłaczania. Kolor nie jest powłoką powierzchniową, lecz jest stapiany z warstwą użytkową pod wysokim ciśnieniem i temperaturą, zapewniając jednolity, spójny i odporny na zużycie odcień. Niezależnie od intensywności nasłonecznienia, wybrany przez Ciebie kolor tekowy lub szary dymny pozostanie żywy i czysty.
Dlatego podczas dobierania podłogi do zastosowań zewnętrznym sprawdzenie raportu badania trwałości oraz konkretnej wartości ΔE*ab to mądre, długoterminowe inwestowanie w trwałą urodę przestrzeni zewnętrznej.